2008-09-30

නිලන්ත පියසිරි විසින් 10:27 පැයට
2

බුදු හාමුදුරුවෝ ගැයූ සින්දුව

ඉහත මැය දුටු කල ඇති වන හැඟුම කෙබඳු ද? පසු ගිය දිනක වේලාව රාත්‍රි 0900 ට පමණ, බොරැල්ලේ සිට පිටකොටුව ට බසයක යමින් සිටියෙමි. මරදාන පෙදෙසින් බසය ට නැඟි, වයස අවුරුදු 60 ක් පමණ වූ, පිළිවෙලකට හැඳ පැළද ගත්, හොඳින් බීමත් මහතෙකි. හොඳින් බීමත් මහත්වරු කොහිදැයි ඔබ අසනවා නොඅනුමානය. මා මහතෙකුයි කීවේ ඔහු ගේ බීමත් කමට සරිලන කිසිදු නරක වදනක් බසය තුල භාවිතා නොකිරීමයි. නමුත් ඔහු මහ හඩින් බසය තුල කතා කළේය.

"පුතා, මට දෙන්න පිට කොටුවට ටිකට් එකක්".

හේ කෑ ගැසීය. ඉන් පසු ලයාන්විතව ගී කිහිපයක් ම ගැයුවේය. සැමෝ ම සිනා මුසුව ඔහු ගේ සින්දු ඇසුවෝය. එක් වරම ඔහු

"මම දැන් කියන්න යන්නේ බුදු හාමුදුරුවෝ කියපු සින්දුවක්".

මා පමණක් නොව බසයේ හැමෝම තුෂ්ණිම්භූත ව බලා සිටියෝය. මොකක්ද බොලේ බුදු හාමුදුරුවෝ ගැයූ සින්දුව.

ඔහු සින්දුව ගැයීම ඇරඹීය.

"යසෝදරා,.... (ටින් ටින් ටින් ටින් ටින් ටින්) යසෝදරා.........(ටින් ටින් ටින් ටින් ටින් ටින්)
සිතේ නැඟුනු කළකිරීම කුමරිය, ඔබ පමණයි දැන සිටියේ පෙරසිට
යසෝදරා,.... (ටින් ටින් ටින් ටින් ටින් ටින්) යසෝදරා.........(ටින් ටින් ටින් ටින් ටින් ටින්)"

හරි නේ, බුදු හාමුදුරුවෝ ගයන අයුරින් නොවැ මේ ගී ය ලියැවිලා තියෙන්නේ.

2008-09-29

නිලන්ත පියසිරි විසින් 15:24 පැයට
5

ඇවිද්ද පය

උදේ මඟ ට බට මට එහි වූ රිය කන්දරාව දුටු කල කෙසේ නම් වැඩපළ ට එන්නෙම් දැයි සිතුණි. කිසිදු රියක් එහි වූ සකක් සොලවන බවක් දිස් නොවුනි. ඊ ලඟ බසය ගැනුමට මා හට රු. 2/- දුරක් පැමිණිය යුතුව තිබුණි. මම හොඳ හුස්මක් ගෙන පයින් ම ගමන් ඇරඹුවෙමි. අරමුණ වූ යේ, බසයක් මා පසු කිරීමට පළමුව ගමනාන්තය වෙත යාමයි. කෙටි මඟ නොමැති වුව ද, වේගයෙන් ගොස් බස නැවතුම්පලට ලඟා වූයෙමි. ජයගත් ලීලාවෙන් අනෙක් බසයට නැඟුන ද, දහදිය වැඟිරෙන්නට වූයේ උදෙන් ම මෙවැනි ගමන් එපා කියන්නාක් මෙනි. බස් පලුවා (conductor) ලඟට එනවිට මා සිටියේ හොඳින් දහදිය නාගෙන ය. මගේ පය දහස් වටී ද යැයි බැලුමට ගිය කල දුටුවේ හොඳින් ඔප දමාගෙන ආ පාවහන් ගන්න දෙයක් නොමැති බවයි.

2008-09-26

නිලන්ත පියසිරි විසින් 11:00 පැයට
3

අසැබි විබ

ජනපති ගේ 63 වෙනි එක්සත් ජාතීන් ගේ සමුළුව ඇමතීමේ දී පවා අසැබි විබ පළ සීමාකිරීමක් ගැන කියැවුනි. මෙය නම් ඒ ගැන නොවේ. අප ආයතනයේ තුරුදැලට ඈඳුනු පිරිගණක සියයකට වැඩි පමණක් ඇත. රාජකාරී කාලයෙන් පසු මේවා මඟින් අසැබි විබ පළ පීරීම කරන බැවින් නිරතුරු වෛරස හා කරදරකාරී මෘදුකාංග වලින් මේවා පිරී යයි. විබහි අඩංගු දෑ පෙරනයන් (web content filtering) භාවිතයෙන් මේවා තරමක් දුරට පාලනය කළ හැකි වුවද, මේ විබපළ බලනුයේ අප දන්නා හඳුනන අය බැවින්, "අනේ මචං පුළුවන් නම් password එක දීපන්" කියූ සැන නො දුන්නහොත් ඔවුන් අප ගැන මතයකට පැමිණෙනවා පමණක් නොව, ඒ මතය පතුරවා හරී.
ලිනක්ස් firewall හරහා මෙලෙස විබහි අඩංගු දෑ පෙරීමට හැකිද? මෙලෙස gateway පිරිගණකයකට දැමිය හැකි විබ පෙරන ඇතිද? හැබැයි එය proxy යක් නොවිය යුතුය.

අනේ මට වී ඇති වියෝයා.

2008-09-25

නිලන්ත පියසිරි විසින් 11:54 පැයට
1

මුදල් පත (නෝට්ටුව)

මුදල් පත නැතිනම් නෝට්ටුව (නිවැරදි වදනක් දැයි නොදනිමි), නොතිබුණාට කාසි නම් පුරාණයේ පටන් හෙළදිව භාවිත කළ බවට සාක්කිත් තිබේ. මා කතා කරනුයේ ඒ ගැන නම් නොවේ. අපේ රටේ මුදල් නෝට්ටු භාවිතය ගැනයි. අප අතට ලැබෙන නොට්ටු බොහොමයක් කිලිටි, පොඩිවී ගිය, යම් යම් දේ ඒ මත ලියූ ඒවා නොවෙද? අළුත්ම නෝට්ටුවක් අතට ලැබුනු කල එය වියදම් කිරීමට පවා යම් අකැමැත්තක් සිතේ පහල වේ. පසුගිය දිනෙක මට ලැබුණු නෝට්ටුවක් බසයක් තුලදී කොන්දොස්තරට දුන් කල ඔහු එය දුහුල් යැයි කියා වෙන කොලයක් ලබා දෙන මෙන් ඉල්ලීය. ඇත්තෙන්ම එය බොහෝ තැලී පොඩි වී දිරා ගිය ගතියකින් යුතු වුවද, එහි කිසිදු අඩු පාඩුවක් නම් නො වීය. ඔබ හොඳින් දන්නා පරිදි, කොන්දොස්තරවරු බොහොමයක් සමඟ සංවාදයේ යෙදුමට නම් රෙදි ගලවා, කුණු හරුප පාඩම්ක් ඉගෙන පැමිණිය යුතු බැවින් මම වෙනත් නෝට්ටුවක් දුන්නෙමි. නමුත් නෝට්ටු මේ තත්වයට පත් කැරුමට පලමු වරද කරු වනුයේ කොන්දොස්තර වරුන්ම වේ. සෑම නෝට්ටුවක් ම දිගු අතට නවා ඇඟිලි අතර රඳවා මොවුන් කරන අපරාධය එතරම් නොදැනෙන්නේ ඊට වඩා විසල් විනාස රටේ සිදුවන බැවින්මය. මුදල් නෝට්ටුවකින් රටේ ජීවත් වන පුරවැසියා ගේ ජීවන මට්ටම සහ මානසික තත්වය මැනිය හැකි බවට මගේ මතයක් වෙයි. මා වරක් ගිය (ගිය එකම රට) හයිටි දේසයෙහි මුදල් නෝට්ටු (ගු(ර්)ඩ්) වල මැටි පවා බැඳී තිබේ. එම නෝට්ටුවක් අත පත් වුවහොත් නැවත අත පිරිසිඳු කළ යුතුමය. අපේ රටේ මුදල් කොලද එම තත්වයට පැමිණීමට එතරම් ම දුර නොමැත.

2008-09-18

නිලන්ත පියසිරි විසින් 09:38 පැයට
2

මහ ඇමති ගේ බර එසවීම

පසු ගිය දිනක තෙල දසුනෙහි (රූපවාහිනියෙ හි) පුවත් බලන කල අපූරු සිදුවීමක් දුටිමි. එහි වූයේ නැගෙනහිර පෙදෙස් මහ ඇමති චන්ද්‍රකාන්ත් මහතා විසින් පොහොර මිටි, ගොවීන් අතර බෙදා දීමක් ගැන වූ පුවතෙකි. අපූරුත්වය නම් කිලෝ පනහක් පමණ වූ එම මිටි හේ විසින් ඔසවා ගොවියා ගේ කරේ තැබීමයි. කිලෝ පනහක් ආයාසයකින් තොරව එසැවිය හැකි දෙස්පලුවෝ කී දෙනෙකු අප අතර වෙත්ද? ගසක් සිටුවීමට ගිය කලද දෙකට නැමෙන්නට නොහැකි මොවුන් අතර මෙවැන්නක් දැකීම අපූරු නොවෙද?

2008-09-10

නිලන්ත පියසිරි විසින් 11:59 පැයට
2

හැඳුනුම් කම

පසු ගිය දවස් කිහිපය මා සොඳුරිය ගේ ගම් පලාතේ වසන්නට වූයේ, මලයා ගේ මළ ගෙය නිසාවෙනි. එහි දී අත් විදි දෙයක් අද බසයේ ගමන අතරතුර මතක් විය. දිනෙක මම මාතලේ නඟරයට දානයට අවැසි දේ ගෙන ඒමට බසයේ ගමනේ යෙදුනෙමි. මා බසයට නැගුන වේලේ පටන් අප කොළඹ දී අත්දකින කොන්දොස්තර මහතා ගේ "ඉදිරියට-පසුපසට" සහ "සල්ලි ගන්න" නැමැති වදන් පෙලට හාත් පසින් ම වෙනස් කතා බහක මෙහි වූ කොන්දොස්තර යෙදුනි. මතක කිහිපයක් පහත සඳහන් කරමි.

"හරි නිමල් මල්ලි කොහොම හරි එල්ලෙන්න, හරි ද? හරි යමු"

"නිමල්කා, චූටි දුව, නිල්මිණි නැන්දා බබෙක් ලැබෙන්නනෙ ඉන්නේ පොඩ්ඩක් නැඟිටලා ඉඩ දෙනවද?"

"ආ! ඇක්මොන් මාමේ, සාදික්කා මල්ල ඔන්න ඔය පැත්තෙන් දා ගන්න. ඉතින් කීයටද මේ දවස් වල සාදික්කා විකිනෙන්නේ?"


මේ කොන්දොස්තර මහතා හැමෝටම කතා කලේ නම කියලා. ඒ කියන්නේ මේ හැමෝවම හඳුනනවා. මට පුදුම අපේ කමක් දැනුනා. පුදුමේ කියන්නේ ඔහු මාවත් හදුනනවා.

"ඉතිං මහත්තයෝ හරි කරදරේ නේද වුනේ, අපි රෑට මළ ගේ පැත්තේ එන්නම් කෝ"


කොටි ත්‍රස්තයෙකුට නම් මළාට මේ බස් රියේ නම් බෝම්බ ගෙනියන්න බැහැ. මොකද හැමෝම එකිනෙකා හඳුනනවා.

අප සැවොම එක ගමේ මිනිස්සු කියන පණිවිඩය තමයි, ඒ කොන්දොස්තර මහත්තයා ගේ වදන් වල තිබුනේ. අපට එය තරමක් දිග කර ගන්න පුලුවන්, අප සැවෝම එක රටේ මිනිස්සු.

2008-09-03

නිලන්ත පියසිරි විසින් 10:04 පැයට
0

බිය ගැන්වීම සහ සැබැ බිය

බසයට, රේල්ලුවට නැගි මොහොතේ සිට බෝම්බ බිය, මඟට බට මොහොතේ සිට වාහන අනතුරු බිය, නිවසට ගිය මොහොතේ සිට සොර සතුරු බිය, මේ ආදි නොයෙකුත් බියෙන් සත පෙලේ. නමුදු මෙබිය නිතැතින්ම සතන් තුල පැන නඟින්නේ නොවේ. මෙය තනන්නක් වෙයි. පොලිසිය සහ මහජන රැක්ම උදෙසා කැප වූවන් බෝම්බ ගැන කීම ඒ ගැන සැලකිලිමත් වීම උදෙසා උදව්වක් වෙන බැව් සැබෑය. එහෙත් රූපපෙට්ටිය දැමූ මොහොතේ සිට අපමණ රක්‍ෂණ සමාගම් අප බය කරන තරම්. ඔබ මෙහෙම මැරුනොත්, අර ආකාරයට මැරුනොත්, අත පය කැඩුනොත්, පිලිකාවක් ආවොත් මෙකී නොකී කී ආකාරයකට අපව ත්‍රස්ත කරයිද? මෙය ත්‍රස්තවාදය ම නොවන්නේද?