2008-10-31

නිලන්ත පියසිරි විසින් 15:02 පැයට
1

රූං පෙත්ත

පසුගිය වැසි දිනයන්හී ගාලු මුවදොර පසුකර යද්දී වෙනදා නොඇසෙන සද්දයක් ඇසුන හෙයින් එදෙස උවමනාවෙන් බැලුවෙමි. එය යන්තරයක් ක්‍රියාත්මක කලාක් මෙන් සද්දයකි. මෙම හඬ ආවේ, විදුලි පහන් කනුවක රදවා ඇති සුලං බලයෙන් විදුලිය ජනනය කෙරෙන සුලං පෙත්තකිනි. එදින දැඩි සුලං නිසා වෙනදාට වඩා වේගයෙන් එය කැරකැවුනි.
ඇත්තෙන්ම අපේ රටේ බල ශක්තිය ජනනය සඳහා වන මං පෙත් කොපමණද? මෙවැනි වෙරළ අයිනේ නිරතුරුව තදින් සුලං හමයි. මෙවැනි කුඩා සුලං පෙති බොහෝමයක් සවි කිරීමෙන් බල ශක්තිය ලෙහෙසියන්ම ලබා ගත හැකි නොවෙන්නේ ද? සමහර විටක මෙය විද්‍යා පබැඳුමක කොටසක් යැයි සිතෙන්නට පුළුවන. හේතුව එවැනි තැනකට අපේ රට ලඟා වෙන හැඩක්වත් නොමැති බැවිනි.

2008-10-30

නිලන්ත පියසිරි විසින් 14:42 පැයට
4

හිනා වෙනව ද? නොවෙනව ද?

මෙය බොහෝ කාලයකට පෙර සිදු වූවකි, නමුත් අද කෑම පැයේ දී මිතුරන් හා සංවාදයේ යෙදී සිටියදී නැවත මතු විය.

කාර්යාල කාර්ය සහයක අප සිටි පිරිගණක කාමරයට වුත්,
"සර්, අන්න SO සර්, ඩික්සන්ට එන්න කිව්වා".
"ඩික්සන්.... ම්.... මෙතන නැහැනෙ ඩික්සන් කියලා කෙනෙක්" අපේ අයෙක් කීවේය.
"ඒක නම් මම දන්නේ නැහැ, නමුත් ඩික්සන්ට එන්න කියලා තමයි, කිව්වේ" ඔහු නැවත කීවෙය.
"එහෙනම් මම එන්නම් කෝ.." කියා මම ඔහු හමුවීමට ගියෙමි.
මා ගිය කල ඔහු "ඇයි මාව මුණ ගැහෙන්නද?" විචාරීය.
"ඩික්සන් කියලා කෙනෙකුට කතා කළා ද?" මම ඇසුවෙමි.
"ඩික්සන්,...... නැහැ මම එහෙම කෙනෙකුට කතා කළේ නැහැ"
"එහෙනම් පියන් කීවේ?"
"අයියෝ, මම මිනිහට කිව්වේ computer room එකට ගිහින් dictionary ය අරන් එන්න කියලා නේ"

2008-10-24

නිලන්ත පියසිරි විසින් 10:21 පැයට
1

දැන්වීම් කාටද?

අපේ මවිබිමට, රටට ආදරේ නම් ජවිපෙ,ජනිපෙ,හෙළ උරුමේ, දේශ හිතෛෂි ජාතික ව්‍යාපාරය, දේශ හිතෛෂි ජාතික මධ්‍යස්ථානය ආදී මෙකි නොකී නම් වලින් මේ පෙරමුණු බෙදිලා ඉන්නේ ඇයි? උදේ යනකොට ජනිපෙ න් දැන්වීමක් ගහලා තියෙනවා ඉන්දියානු මැදිහත් වීමට විරුද්ධ වෙමු වගේ තේරුමක් තියෙන දැන්වීමක්. හැන්දෑවේ යනකොට ඒක වහලා ජවිපෙ දැන්වීමක් ගහලා ඉන්දියාව මැදිහත් නොවෙනු කියලා. එකම දේ නොවෙද කියන්නේ. අපරාදෙ නොවෙද කොල. අපේ බලය බෙදිලා ගිහිල්ලා. එකිනෙකා කුලල් කා ගන්නවා. "අනේ කුහුඹුන්නේ තොපටත් රජෙක් ඉන්නේ...."

නිලන්ත පියසිරි විසින් 09:22 පැයට
0

සැනෙලි ධාවකයක් ලිනක්ස් මතදී හැඩගස්වා ගැනීම

අප පොදු නමින් කියන flash drive ලිනක්ස් මත දී format කරගැනීම, බොහෝ දෙනෙකුට ලෙහෙසි කරුණක් වෙන්න පුළුවන්. එහෙත් ලිනක්ස් වලට අළුත් කෙනෙක් තරමක් පසුබාන කරුණක් වෙන්නත් පුළුවන්. ලිනක්ස් වල මා කැමති දේ තමයි, එහි ඇති නැමියාව. අපට අවැසි ලෙස එහි අණවන්න (අණ දෙන්න) පුළුවන්. වින්ඩොස් මත ලෙහෙසි වෙන්න පුළුවන්, නමුත් ඒ අය කියන දේ හැර අපට යමක් කිරීමට තියෙන ඉඩ මදි. ඒවා පැත්තකට තියමු, නැත්නම් වින්දෝස් යක්කු මට වැහෙන්න පුළුවන්. ලිනක්ස් වලදී සැනෙලි ධාවකයක හැඩගසනුයේ මෙසේය.
1. මුලින්ම df ලෙස අණවා, එහි වන ගොනු සුසැටිය (file system) කුමක්දැයි බලමු.
2. ඉහත df අණයට ලැබෙන පිළිතුර අනුව බලා /sbin/mkfs /dev/sdb1 ලෙස අණවන්න. එවිට සාමාන්‍ය ext3 හැඩයට හැඩගැන්වේ.
3. ඔබට fat හැඩයට අවැසි නම් /sbin/mkfs -t vfat /dev/sdb1 ලෙස අණවන්න.

මතක තියාගන්න :- පළමුව සැනෙලිය unmount කරන්න. නැතිනම් හැඩනොගැන්වේ.

2008-10-23

නිලන්ත පියසිරි විසින් 09:58 පැයට
1

වෙනස් කම

දැන් බොහෝම දෙනා අතර කතිකාව තමිල්නාඩුව, ඉන්දියාව සහ අප රට ගැනයි. සමහරෙක්, අප නිතරම ඔවුනගෙන් විමසා වැඩ කළ යුතුයි පවසත්. සමහර අයෙක් අප ඔවුනට නිවට නියාළු විය යුතු නැතැයි පවසති. අප ලෙයිලන්ඩ්, ටාටා බසයන් හී වැඩට යන-එන නිසා ඔවුන් කියන දෙයක් කළ යුතුයි යන මතයක තවකෙකු සිටිති. බජාජ්, TVS පාවිච්චි කරන අයට ඉන්දියාට දොස් කීමට අයිතියක් නැත කියන්නෝද වෙත්. බුදු දහම ඉන්දියාවෙන් ගෙන්වූ නිසා ඉන්දියාවම ලඟදී බුදු වන බවද කියැවේ. මෙකී නොකී නෙක කරුණු මත ඉන්දියාට දොස් පැවරිය නොයුතු බව කියන්නෝද, දොස් කිවයුතුයි කියන්නෝද බොහොමයක් වෙති.
ඕනෑම අයෙකුට තමන් කැමැති මතයක් දැරීමට අයිතියක් ඇතැයි කියැවේ. නමුත් මා සමඟ සිටින මගේ පුතාට අප වසන ගෙය කඩා දැමීමේ මතයක් දැරිය නොහැක. එසේම ඔහුට එහා ගෙදරට ගොස් මගේ ගෙදර කඩා දැමිය යුතුයි කීම ද සදාචාරත්මක නොවේ. සිංහල යනු ජාතියකට වඩා සංස්කෘතියකි. සපුමල් කුමාරයා ගේ උප්පත්තිය, දෙමළ බව කියැවේ. නමුත් යාපා පටුන ජය ගත් අන්තිම සිංහල රජු ලෙස කියැවෙන්නේ එතුමා ගේ නමයි. වීදිය බණ්ඩාර ද උප්පත්තියෙන් දෙමළ යැයි මා කියැවූ පොත පතෙක විය. (මෙම දත්ත වැරදි නම් යමෙක් නිවැරදි කරත්වා). අලගියවන්න මුකවැටි තුමා වැන්නෝ ද උප්පත්තියෙන් දෙමළ වුවද (පසුව වෙනත් ආගමකට ගියද) සිංහළ බස සහ බුදු දහම පෝෂණය කළ බැව් අපි දනිමු. ඔවුන් ගේ ජාතිය තවමත් කියැවෙන්නේ සිංහළ නමිනි. එබැවිනුයි ලංකාව සිංහළේ වෙන්නේ. අපේ සංස්කෘතිය තුල උකහා ගැන්මට ම සැදුනු යාන්ත්‍රනයක් වෙයි. එබැවිනුයි, ගජබා රජ්ජුරුවෝ අරන් ආපු හැමෝම සිංහළයෝ වුනේ. ඒකයි සුද්ද ගේ පාන් sandwich හදන්නේ නැතිව හොදි එක්ක පොගොව ගෙන කන්නේ. අර්තාපල් (earth apple) තෙල් දාලා කන්නේ එකයි. හින්දු දෙවි වරු සම්‍යක් දෘශ්ඨික වෙලා අපේ පන්සලේ ඉන්නේ ඒකයි. ඒ නිසයි අපේ රට සිංහලයන්ට අයිතියි කියන්නේ. අපේ රටේ ඉන්නේ සිංහල දෙමල්ලු, සිංහල මුසල්මානුවෝ, සිංහල ලංසියෝ. හැමෝම කියන මේ ජාතිය නිසා විතරක් අසාධාරණයක් වුන අයෙක් පෙන්වන්න පුලුවන්ද? ජාතිය නිසා විරැකියාව, ජාතිය නිසා දුප්පත් කම, ජාතිය නිසා බඩු මිල වෙනස් වී තිබෙනවා ද? කෙනෙකුට කියන්න පුළුවන් උතුරේ බඩු මිළ ඉහල බව. නමුත් ඒ ජාතියක් ලෙස වෙන් වීම නිසා අනෙකුන් පන්නන මිනීමරු කොටි නිසා නොවෙද? තෝසේ කඩෙන් කෑම කන්න අප කී දෙනෙක් කැමතිද? "අයියා! රෙන්ඩු තෝසේ කොන්ඩු වාංග" කියා කැඩිච්ච දෙමලෙන් හරි කියන්න අපි කොයි තරම් කැමතිද? දෙමල යැයි කියා හෝ මුස්ලිම් කියා කඩ සාප්පු වලින් බඩු ගැනීමෙන් වලකින අයෙක් පෙන්විය හැකිද? අප තරම් විවිධත්වයට කැමැති අයවළුන් මෙලොව වෙත්ද? ගද ගහණ පිළුණු වුණු පෙණ පිපෙණ දේසපාලන මඩ ගොහොරුව විසින් රට වෙන් කරන්න උත්සහ කරන ජාතිවාදී කොටි සමඟ කෙරෙන යුද්ධය මෙහෙයවන බව සැබෑය. නමුත් මේ හිරිකිත නාරාවල සුද්ද කරන්න ගිය කල අපේ ගෙදර කඩන්න එන අයව වැලැක්වීම සඳහා හේවායන් මෙහෙයවන්නේ කවුද? මෙය තමයි මූලික මෙන්ම ප්‍රධාන පැණය.
අප හැමෝම හැමෝගෙම වරදවල් තිබෙන අතර ලෙහෙසියෙන්ම අනුන් ගේ වරද පෙනේ. නිවැරදි දේ ඉක්මනට නොපෙනේ. වරද දුටු තැනම ජාතියට, සංස්කෘතියට බැණ වැදේ. තනි හෝ පුද්ගලයින් කිහිප දෙනෙකුගේ වරදට "අපෝ ඕක සිංහලයන් ගේ හැටි, ඕක ලංකාවේ හැටි, අය්යෝ ලංකාව" කීම නිවැරදිද? අප සිංහලයෝ ලෙස ආඩම්බර විය යුතු නොවෙමු. හොඳ හිත පැවත්වීම නරක නොවේ. නමුත් යට කිරීම් වලට එරෙහි විය යුතුමය.

2008-10-16

නිලන්ත පියසිරි විසින් 10:45 පැයට
0

යාළුවා ගේ නම

පසු ගිය දිනක සැදෑවක දුවනි, කැටුව විහාර මහා දේවී උයනට ගියෙමි. අප ගමන් කළ බසයෙහි, දියණියක් කැටුව යන තවත් අයෙක් ඉදිරියෙහි වූ අස්නේ විය. එම කුඩා දියණිය අකුරු ගැට ගසමින් කියැවීමට යත්න දරණ වයසෙහි වූවාය. බසය යනෙන එම මඟෙහි තාප්පයක් මත ලියැවුනු කුණු හරුපයක් වෙයි. ඇය තතනමින් එය කීයා, "තාත්තේ ............... කියන්නේ මොකක්ද?"

ඇගේ පැණයට, ඔහුගෙන් කෙබඳු පිළිතුරක් වේද?

"ඒක දුවේ, නමක්. මම හිතන්නේ ලියපු කෙනාගේ නෑයෙක් ගේ නැතිනම් යාළුවෙක් ගේ නමක්"

කදිම පිළිතුරක් නොවෙද?

2008-10-10

නිලන්ත පියසිරි විසින් 12:53 පැයට
2

සූර්ය සිංහයෙක් වෙන්න පුළුවන් ද?

මේ දිනයන් හි තෙල දසුනෙහි (රූපවාහිනියේ) කිහිප විටක් ම දුටු "මම සූර්ය සිංහයෙක්, ඔබත් ......" යනුවෙන් විකාශනය වන ලාංකික නිපැයුම් මිළදී ගැනීම උදෙසා වූ දැන්වීමකි. නමුත් අපේ රටේ නිමැයුම්/නිපැයුම් ගැන මතය කුමක් ද? ජන වහරේ පවා ඇත්තේ

"අපෝ ඕක local එකක්, මා ගාව තියෙනවා original එකක්"

එනම් "දේශීය" දේ සහ "නියම" දේ ලෙස දේවල් වෙන් වේ. "දේශීය දේ නියම දේවල් නොවේ ද?" යන පැණය එයින් පැන නඟී. බාල බඩුවට කියන නමකි "දේශීය".

වෙළද පොළේ බඩු විකිනෙන්නේ

"නෝනා/මහත්තයා, මේවා imported බඩු, අපි ගාව බාල බඩු නැහැ" කියමිනය.

එයින් ඉපිලෙන තවත් පැණයකි, "ආනයිනික බඩු බාල නොවේ ද?" යන්න.

ඉඳින්, සූර්ය සිංහයෙක් වෙන්න, අපි කුමක් වෙළඳ පොළෙන් මිළදී ගනිමු ද? බොහෝ දෙනා කියන්නේ ලංකාවේ අඩුම තරමේ ඉඳි කට්ටක් වත් නොනිපදවෙන බවයි.

"මා සූර්ය සිංහයෙක් නිසා මා ගන්නේ ලාංකික දේවල් පමණයි" කියා පසෙකට වී අපට සිටිය හැකිද? වෙළද පොළේ අනුපාතයක් ලෙස ලාංකික නිපැයුම් කෙතරම් ඇති ද?

ඇපල් සහ දොඩම් වලට පමණක් රු. මිලියන 1245 ක මුදලක් විදෙස් වලට ඇදී ගිය බව පසුගිය දිනක පුවතක් විය. අපට ඇපල් නොකා මෙදෙස පළතුරු පමණක් කෑ නොහැකි ද? වෙළඳ පොළේ ඇත්තේ මෙරට පළතුරුම ද?, ලොකු පේර ගෙඩියක් "මැලේසියානු පේර" කියා විකුණයි, ලොකු අන්නාසි "මුරුසි අන්නාසි" කියා විකුණයි. සූර්ය සිංහයා බඩගින්නේය.

ලංකාවේ ම වාහනයක් නිපදවන තෙක් සිටි, සූර්ය සිංහයන්ට විදෙස් වාහන වලට වඩා අඩුවෙන් මිළදී ගත හැකි වනුයේ ලාංකික තනි රෝදේ වාහනයක් පමණි.

ඔබ මෙන්ම මා ද සූර්ය සිංහයෙක් වීමට ලැදිය. නමුත් ... සිංහ සෛයාව නම් මෙරට තවම ඇති වී නොමැත.

2008-10-08

නිලන්ත පියසිරි විසින් 09:58 පැයට
1

සංවාදය

දේස පාලනය ගැන මත දෙකක වන මිතුරන් (ඔවුන් මිතුරන් ද යන්න ඔබ පසුව සිතන්න) දෙදෙනෙකු බස් නැවතුමේ කතා බහක වෙති.
"හිතලමයි, ආරක්‍ෂාව නු දුන්නේ ?" අයෙක් කියත්.
"ඉල්ලල නැහැ නේ, නැති නම් දෙනවා" අනෙකා පිළිතුරු දෙයි.
"කවුද කියන්නේ ඉල්ලලා තියෙනවා"
"නැහැ, නැහැ, ඉල්ලලා නැහැ"
"අනේ මේ යනවා යන්න"
"ඇයි මොකද තමුසේ කියන්නේ"

එකෙකු අනෙකා ගේ කොලරයෙන් අල්ලාගෙනය.
මට යා යුතු බසය පැමිණියේය. මොවුන් පස මිතුරුන් නම් එකිනෙකා කතා කරන්නේ ඇයි? මිතුරෝ නම් ගුටි කෙලියකට ලැහැස්ති වනුයේ ඇයි?

මට නම් නොතේරේ.

2008-10-07

නිලන්ත පියසිරි විසින් 11:44 පැයට
2

බසයට පොත්

රැකියාව උදෙසා මඟට බට මට, මුලින්ම යා යුතු රු.7/- ක දුර යාමට අඩ පැයකට ආසන්නව, බසය තුල ගෙවෙන බැව් පෙර වියමනකින් මා පැවසූ බව මතකයි. දැන් ඒ කාලය රැක ගැනුමට මම බසය තුල පොතක් කියවමි. ඒ සඳහා ද තත්ව කිහිපයක් එළැඹිය යුතු වේ. එනම් අසුනක් ලදහොත්, බසයෙහි රෙදෙව්ව (radio) දමා නැතොත් සහ හිඳ ගත් පසු කරේ අයෙක් ලැඟ නැතොත් ආදී ලෙස වේ. කොළඹ මහජන පොත්ගුලෙන් ගන්නා පොත් දෙකක් තබා ගත හැක්කේ සති දෙකක් පමණි. පසු වන දිනයකට දඩය රු.5/- කි. ඉස්සර නම් වැඩිපුර සති දෙකක්-තුනක් පොතක් වැඩිපුර තබා ගන්නා මුත් දැන් නම් එය පසුම්බියට දැරිය නොහැක. (එකල දඩය දිනකට සත 25 කි.) කෙසේ නමුත් බසයේ පොත් කියැවීම ඇරැඹි පසු නියම දිනයටම පොත් බාර දීම කළ හැකිව පවතී. සමහර වේලාවට පුදුමත් හිතෙනවා බසයේ යන-එන ගමන් නොවැ මෙම පොත කියෙව්වේ කියා. පොත කෙතරම් සිත්ගන්නා සුළුද යන්න ද බසයේ පොත-පත කියැවීමේදී බෙහෙවින් බලපානු ලබයි. ඉගෙන ගත යුතු මුත් එතරම් කැමැති නැති කරුණු ඇති පොත් බසය තුල කියැවීමෙන් සිතට එතරම් නොවැටෙන බැව් අත්දැකීමෙන් දනිමි. නමුත් කැමැති විෂයන් ගැන ලියැවුනු පොත් කියවන කල බසය ගමනාන්තයට මෙතරම් වේගයෙන් ආවාදැයි සිතෙන අවස්ථාද වේ.

2008-10-06

නිලන්ත පියසිරි විසින් 09:27 පැයට
2

තලියේ කිඹුලන් දැකීම සහ ගඟෙහි කිඹුලන් නො දැකීම

x-files තෙල දසුන් කතා මාලාව, මා මහත් කැමති විදු පබැඳි කතා අතර මුල් තැනක් ගනී. එහි විය හැකි දේවල් මෙන්ම නොවිය හැකි දේවල් ද කතා-බහට ලක් වෙයි. අබා ගැන කතා කරන අය ද මෙය "මිෂනාරී කුමන්ත්‍රණයක්" විය හැකි බවද සමහරෙක් මෙය ජැක්සන් ගේ අදියුරේදී ඔහු නොදැනුවත් ම පින්තූරයට එක් වූ කිතුණු ගති බව ද කියති.

අදීන ලෝකයේ මේ සෑම දෙයක් ම විය හැකිය. ජාතියක්, රටක් යට කැරුමට සිතිය නොහැකි කුමන්ත්‍රණ සිදු විය හැක. කුමන්ත්‍රණයක් යැයි සිතෙන දේ එසේ නොවීමට ද හැක.

විය හැකි දේ ගැන සැකයෙන් හා කල්පනාකාරී ලෙස හිදීමයි වැදගත්. පසු ගිය කාලයේ මා සොඳුර සමඟ ලදරු සායනයනට ගිය කල, මට සිතුනු දේ ගැන සමහරෙකුට සිනහ පහල වීමට ද හැක. දරුවා ගැබට පැමිණි දිනේහි පටන් මෙම සායන වලින් ලබා දෙනු ලබන විටමින සහ බෙහෙත් මෙන්ම දරුවා ඉපදුන දින සිට විදිනු ලබන එන්නත් සහ අමතර ආහාර මඟින් මගේ දරවාගේ ජාන වෙනස් වීමක් නොකළ හැකිද? අප රට තුලට ගෙනෙන මේ දේවල් අපේ අය පිරික්සනු ලබන්නේ එම රටවල් වලින් ම ඉගැන්වූ විදු ඇසින් බැවින් එය අපෙන් වසන් කළ හැකි නොවන්නේ ද?

එවැන්නක් සිදු වන්නේ නම් අප එය වලකනුයේ කෙසේද? අද රජය මඟින් නොමිලේ දෙනු ලබන මෙම විටමින සහ එන්නත් නොලබන දරුවෙක් වෙත් ද?

ඇත්තෙන් ම x-files මඟින් අපව නරක් කළා ද?

2008-10-03

නිලන්ත පියසිරි විසින් 14:21 පැයට
1

අමතක නොවන පැටුම (පාඩම)

මා රැකියාවට එන සෑම දා ම පුරහල (town hall) හා ලිප්ටන් වට රවුම පසුකර පැමිණිය යුතුමය. අපේ අම්මා එහෙම තවමත් මෙම තැන හඳුන්වනුයේ ඇස් වාට්ටුව නමිනි. තවමත් අයෙක් එසේ කියනු බසයෙහි මා අසා ඇත. ඊටත් එපිට කල මේ පෙදෙස මහත් වූ කැලෑවක් බවත්, දවටගහ හන්දිය ලෙස මෙය හැදින්වූ බවත් අපේ අත්තා මා හා කියා ඇත. ඉන් නාමිකව ඉතිරිව ඇත්තේ දවටගහ පල්ලිය පමණකි. කලින් කලට ඉදිවන ගොඩනැගිලි මත තැන් හී නම් වෙනස් වන බවට උදාහරණයකි මෙතැන. තව අවුරුදු පන්සියයකින් මෙතැනට කියනු ඇත්තේ වෙනස් ම නමකි. දවටගහ පල්ලිය ගැනද අපූරු ජනප්‍රවාදයක් වන බැව් තිස්ස අබේසේකර වියතුන් විසින් රචිත ලිපියක මා කියැවූ බව මතක් වෙයි. ඒ ගැන පසුව කියන්නෙමි.

මා කීමට යන්නේ මීට අවුරුදු 26 කට පමණ පෙර වූ සිදුවීමකි. මපියා ගේ අදහස වූයේ සතියේ දින පහම පාසල් ගොස් වෙහෙස වන මා, දහම් පාසල් නොයා යුතු බවය. ඔහු ඒ තීරණය ගත්තේ අම්මා ගේ බලවත් අකමැත්ත පෙන්වද්දී වේ. එය තවත් ලමයෙකුට කෙතරම් නිවැරදි ද යැයි මම නොදනිමි. නමුදු නරක ලමයෙකු ලෙස හංවඩුවක් නම් කෙදිනකවත් මට නොවීය. එයද අමතර කතාවකි. මා කුඩා පාසල් දරුවෙකු කල, අප පාසල අසල වූ පන්සල හි දහම් පාසල සඳහා දහම් පාසල් කොඩි දිනයේ, කොඩි විකිණීමට අප සැවෝම යෙදවිනි.

කුඩා මා සිටියේ අප සැවොම "ලිප්ටන් වට රවුම" නමින් හදුන්වන තැනය. වේලාව උදයේ දහයට පමණ වන්නට ඇත. මා කැටය සහ කොඩිය දිගු කළ වහාම බොහෝ දෙනා කැටය තුලට කාසියක් දමා කොඩියක් ගෙන යති. වදනකුදු හෝ නොදොඩති, සිනහවක් දෙන්නෝ ද කලාතුරකිනි. ඈත පටන් ම වත පුරවාගෙන මදෙසට පැමිණි, පසන් පෙනුමැති මහතෙකු මා ඉදිරිපිට නැවතුණි.

"දහම් පාසල් කොඩි දිනේ නේද පුතා, බොහොම හොඳයි පුතා කරන සේවය" ඔහු මා පසැසීය.

"පුතා දන්නවද මේ පිළිරුව කවුරුන් ගේ ද කියලා?" ඔහු වට රවුම මැද ඇති රුව පෙන්වා ඇසීය.

මම එය නොදැන සිටියෙමි. අද පවා මෙම වටරවුම පසු කරන කී දෙනෙකු මෙම පිළිරුවෙන් නිරූපිත අය කවුරුන් දැයි දනීද? එදෙස බලාගෙන යන කී දෙනෙකු මෙය කාගේ පිළිරුව දැයි සිතත් ද?

"මෙතුමා ගේ නම හෙන්රි චා(ර්)ල්ස් ද සොයිසා, මේ උත්තමයා තමයි, ඇස් රෝහල, සොයිසා කාන්තා රෝහල මෙන්ම වෙද කටුගෙය සෑදු දානපතියා. මේ පසු පසින් දකින්නට ලැබෙන රෝහල් සියල්ල දැයට දන් දුන්නේ මෙතුමා." ඔහු ඈත පෙදෙස් අතින් සන් කරමින් පැවසුවේය.

"දන් දීම මහත් පිනක්, ඉඩක් ලැබුනු තැන දන් දෙන්න, මා උදේ කෑම දෙකක් ගෙදරින් ගෙන එනවා. මේ බලන්න" ඔහු මට කෑම මුල් දෙකක් දැක්වීය.

"ඉන් එකක් හැමදාම අයෙකුට දන් දෙනවා. ඔන්න බලන්න..... අස්සලාම් අලෙයික්කුම්......" ඔහු මඟ අයිනේ හිඳගෙන සිටි හිඟන්නෙකු විය හැකි මුස්ලිම් අයෙකුට ආසිරි පැතීය.

"මලික්කුම් සලාම් .... මහත්තයා" පිලි-ආසිරි ලැබුණි.

පසන්න සිනහවක් සමඟම එතුමා කෑම මුල හිඟන්නාට පිරිනැමීය. පසුව මා හිස අත ගා කාසියක් කැටයට දමා කොඩියක් ගෙන ඈතට නොපෙනී ගියේය.

මා විවාපත් වූ පසු මෙලෙස බත් මුලක් සෑම දා උදයේ අසරණයෙකුට දීම ටික කලක් කළෙමි. නමුත් පසුව වෙනත් හේතුවක් මත එය නවතා දැමීමට මා හට සිදු විය.

ඔහු එදින මගේ දෑස් මානයෙන් නොපෙනී ගිය මුත්, දානපති සොයිසා පිළිරුව පසු කරන වාරයක් පාසා එතුමා මා ඉදිරියෙහි මැවී පෙනෙයි. මිනිසාට මිහිකත කෙතරම් සතුටු දායක තැනක් කළ හැකිද?