නිලන්ත ගේ දින සටහන්

දුවනි ගේ 4 වෙනි උපන් දිනය පසු ගිය 7 වෙනිදාට යෙදී තිබුණි. එදිනට කිරි අම්මාවරුන් ගේ දානයක් ලැහැස්ති කරන ලද්දේ සොදුරිය ගේ සහ අපේ අම්මා ගේ යෝජනාවක් අනුව ටික දිනකට ඉහත දිය. සමහර පලාත් වල නම් කිරි අම්මාවරුන් ගේ දාන නොමැති බව කියැවේ. එත් කුඩා කල පටන් මට නම් කිරි අම්මාවරුන් ගේ දාන හුරුය. සමහර විටෙක කිරි අප්පා කියා කුඩා ලමයෙකු ද මෙයට සහභාගී කරවනු ලැබේ. මා කුඩා කල වරෙක් එලෙස දානයකට සහභාගී වූ බව මතකය. පත්තිනි අම්මා යැයි හැදින්වෙන දේවතාවියක් මුල් කරගෙන මෙම දානය පැවැත්වේ. කැවිලි වර්ග හතක්, හත බැගින්, අඹ ගෙඩි හතක්, කිරි මුට්ටි හතක්, තැඹිලි ගෙඩි හතක් ආදී වශයෙන් නම් කෙරුනු සහ පිළිගත් කෑම වර්ග පමණක් මෙහිදී පූජා කරනු ලැබේ.
කෙසේ වෙතත් දුවනිව පාන්දර 4 ට ඇහැරවා ගැනීම තමයි අමාරුව වුනේ. එහෙම ඇහැරවා ගත්තත් ගාථා කවි කියලා ඉවර වෙනකම් එකතැන රඳවා ගැනීම ඊට වඩා අමාරුයි. කෙසේ නමුත් කිරි අම්මාවරුන් ගේ දානය හොඳට සිද්ධ වුනා. ඇත්තටම දානයකට පස්සේ හිතට හරි සහනයක් දැනෙනවා. ඉතිං දුවනි ගේ උපන් දිනයට මෙය හැර සාදයක් පැවැත්වුවේ නැහැ. දුවනි නම් කියන්නේ "අප්පච්චි මේ මගේ උපන් දින දානය" කියලයි. උපන් දින සාදය කියනවා ට වඩා ඒක අපූරුයි කියලයි මට හිතෙන්නේ.
කොහොම වෙතත් උදේ පාන්දර පින්නේ නටලා නැවත දුවනි හෙම්බිරිස්සාවක් සහ කැස්සක් හදා ගෙන. දැන් ආයෙත් කිරි අම්මාවරුන් ගේ දානයක් බාරයක් ගැට ගහන්න වෙලා තියෙන්නේ ඒක හොඳ වෙන්න කියලා. අම්මයි නැන්දම්මයි දෙන්නා එකතු වෙලා දැනටමත් එහෙම කරලා ද දන්නෙත් නැහැ.