නිලන්ත ගේ දින සටහන්

අපට, ඒ කියන්නේ ලාංකිකයන්ට නිතැතින් ම පොදු සතුරෙකු සිටිය යුතුමයි. දැන් රටේ වෙන දේ පෙනෙනවා නොවැ. ත්‍රස්ත කොටි හපුයියෝ මැඩැවූ පසු නැවතත් දෙපැත්තක් තුන් පැත්තක බෙදිලා සියළු දෙනා කාගන්නවා. අප්පිරියයි කියන්නේ, අහන්න, බලන්න, දකින්න අප්පිරියයි. දේසපාලනය කතා කරනවා යනු අපේ දෙස පාලනය විය යුතු ආකාරය කතා කිරීම නොවැ, නමුත් අපේ රටේ සිද්ද වෙන්නේ දේසපාලනය ද? අපේ බ්ලොග් කියවනය පවා දේසපාලනය එක තැනකට රාමු කළේ එහි බොහෝ විට එහා මෙහා සිදු වෙන අපහාස/මඩ නිසා වෙන්න ඇති. (මෙය එය කිසිසේත් සාධාරණය කිරීමක් නොවේ). අපේ රට තිබිය යුතු ආකාරය ගැන හැමෝගේ ම හිතේ ලස්සන චිත්‍රයක් ඇති බවට කිසිදු සැකයක් නොවේ. එහෙත් පවතින දේසපාලන ප්‍රවනතාවය උඩ කුමන පක්ෂය බලයට ආවත් එතැනට රට යයි කියා කිසිවෙකුට සිතෙනවාද? බොහෝ දෙනෙක් රූපවාහිනි හෝ ගුවන් විදුලි පුවත් වත් නොබලන්නේ ඇයි? එහි ඇත්තේ පුවත් නොව මතවාද පමණක් බැවිනි. (Not news but views) ත්‍රස්තවාදය මැඩීමෙන් පසු අප කෙතරම් දුරට මෙලෙස අනේකුත් මතවාද වලින් හිස් පිරවූ මිනිසුන් එකිනෙකා මුසු කොට මතවාදමය සමඟියකට යොමු කොට ඇතිද?

මා කුඩා උදාහරණ කතාවක් කියන්නම්. ත්‍රස්ත කැරැල්ල තිබුණු කාලයේ (රිවිරැස මෙහෙයුමෙන් පසු) හමුදාවට අසු වූ ප්‍රාදේශීය ත්‍රස්ත නායකයෙකු වූ කුඩා කොළු ගැටයෙකු සමඟ නැවක දින තුනක් ගමනක යෙදීමට මට සිදු වූ අතර හේ සමඟ ඒ කාලය පුරාම කතා කිරීමට අවස්ථාව ලැබුවෙමි. ඔහු උපන් දා සිට දැක තිබුණේ ත්‍රස්ත මර්ධනයට අහස පුරා කැරැකැවෙන අහස් යානා විය. ත්‍රස්තයෝ නිතැතින්ම සාමාන්‍ය මිනිසුන් හා මුසු වූ බැවින් ඔවුන් ද බෝම්බ වලින් බේරීමට ආවරණ සඳහා දිවිය යුතු වන්නාහ. එපමණකුදු නොව සිංහලයෝ මිලේච්‍ඡයෝය, ඔවුන් අපව සොය සොයා මරති යැයි කියා ත්‍රස්තයෝ පතුරවන මතවාද වලින් කුඩා කල පටන් ම ඔවුන් ගේ හිස් පිරවී තිබුණි. වාසනාවකට හේ මිය නොගොස් හමුදාවට හසු වී තිබුණි. ඔහු මා හට පැවසූ දෙයක් මට අද පවා නැවත නැවත සිහි ගැන්වෙයි.
"මම කවදාවත් හිතුවේ නැහැ, සිංහල මිනිස්සු මේ තරම් හොඳයි කියලා. මම හිතුවේ උන් යක්කු වගේ අපිව මරන්න ම බලාගෙන ඉන්න කොටසක් කියලා".

මේ සිදු වීම 1995 පමණ කාලයේ දීය. අද කී දෙනෙකුට මේ සිතුවිල්ල ඇති කළ යුතුද? එහෙත් අප එකිනෙකා ඇණ කොටා ගන්නවා හැර හැමෝම අතර සංහිදියාවකට මඟක් ඇරගන්නවා ද?

මම සිංහලයෙක් මි. මම මගේ රට ගැන, පරම්පරාව ගැන, සංස්කෘතිය ගැන, හැදියාව ගැන සතුටු වෙමි. එසේම ඕනෑම දෙමෙලෙකුටත් රට ගැන, පරම්පරාව ගැන, සංස්කෘතිය ගැන සතුටු වෙන්න තිබෙන අයිතියට මම ගරු කරමි. මම මෙරටට හෙලය කීවත්, දෙමලා ඉලංකෙයි කීවත්. මේ අපේ රටය.